Göçtük…

İki yıl önce 6 Şubat gecesi sabaha karşı göçtük !

Hazırlıksız, çok uzun süren korkunç gürültü ve sarsıntılarla, soğukta, yağmur altında göçtük.

Saat 4.17 itibariyle; Hataylı Türk, Arap, Kürt, Sünni, Alevi, Ortodoks, Katolik, Ermeni, Ateist, patron – işçi, amir – memur, zengin – fakir, bebek – ihtiyar, kadın – erkek, zeki – cahil, sanki Hatay başımıza yıkıldı; hiç ayrım görmeden; binlercesi hatalı – çürük yapılmış binalardan ! kimimiz altında kalarak, kimimiz şaşkın, korkmuş, üşümüş kaçarak, bir tas sıcak çorbaya, bir bardak çaya muhtaç, EŞİT olarak göçtük.

Kimimiz bina yıkıntıları altında sonsuzluğa, kimimiz ruhsal yıkıntılar altında bunalımlara göçtük.

Geçen zamanda çocuk iken birden bire ergenliğe, genç iken olgunluğa, olgun iken ihtiyarlığa göçtük.

Bir kısmımız nefes almaya devam ederken barınmak için, iki lokma ekmek uğruna gurbetlere göçtük.

Depremzede sıla ayağa kalkmaya çalışırken çoğumuz ekonomik olarak göçtük.

Yerin dibine batasıca ! içimizden bir kısım tuzu kuru ahlâk ve vicdan yoksunu yüzünden mağduriyetlerin dibine göçtük.

BİZ’likten BENCİL’liğe, maneviyattan materyalizme göçtük.

İkinci yıldayız, epeycemiz hâlâ evsiz – barınaksız, meçhul süreli ayrılığa göçtük.

İki yılda daha da artan, susuzluğa – su – elektrik kesintilerine, kanalizasyon taşkınlarına, angus kokularına, sinek ısırıklarına, filtresiz bacaların duman bulutlarına, tozlu, çamurlu, çukurlu yollara, hafriyat – beton taşıyan kamyonlara, geniş şantiye alanlarına, her nevi yarım bırakılan işlere, denetimsizliğe, lakayıtlığa, liyakatsizliğe, yalakalığa, adam kayırmacılığa, akordiyon görünümlü sümen altlarına, vurdumduymazlığa, bananeciliğe, mezralaşan mahalle ve köylere, köyleşen şehirlere göçtük…

İki yıl oldu, ellerin kartpostallık yurtlarına bembeyaz karlar yağarken, bizler, beklentilerimizin üstüne karlar yağdığı için ümitsizliğe göçtük.
***
Yüce Allah’tan SABIR ile umudumuzun yeniden yeşermesini, depremzede memleketimizin ayağa kalkışını görebilmeyi, yakın gelecekte, sevdiklerimizle bir arada Amanoslardan esen zahter kokulu ilkbahar seherlerinde uyanabilmeyi, sağlıkla müreffeh bir yaşam sürebilmeyi ve ömrü iyiliklerle tüketip ahirete göçebilmeyi diliyorum.

Bu vesileyle deprem şehitlerimizi rahmetle anıyorum. Allah yardımcımız olsun.

Ali GEZ

Paylaşın...

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir