İskenderun Pac Meydanı’nda bulunan tarihi elektrik santrali her önünden geçenleri vefasızlıkla suçluyor.
Bir zamanlar, İskenderun’un tek elektrik üreten santralinin son halinde yaşananları düşündükçe, geçmiş duygular biz yaştaki insanları duygulandırıyor.
Santral çalışırken çıkardığı ses bizlere ninni gibi gelirdi. Sesi sustuğunda eyvah elektrikler kesildi diye telaş içinde kalırdık. O gürültülü sese insanlarımız o kadar alışmıştı ki çıkarttığı boğuk sesler, tıpkı radyolarda çalan müzik sesi gibiydi.
İskenderun’da iki sese aşinaydık.
Biri elektrik santralinin sesi, diğeri ise sabahın erken saatlerinde balık için denize açılan teknelerin çıkarttığı motor sesleriydi.
Bu güzelim tesis, bölgemizin ve memleketimizin eseri, harikasıdır.
Bu tarihi binamız, şimdi metruk halde duruyor ve ona uzanacak elleri yıllarca bekliyor. İlgililerin HER SEÇİMLER ÖNCESİ renkli söz verişlerinden o da bizim gibi usandı ve tarihe meydan okurcasına, “siz bana bakmayın, bende kendimi bıraktım” der gibi ona bakan gözlere nefretini sunuyor.
Buna benzer bir yerimiz daha vardı. Şehrimizin ortasında İskenderun Belediyesinin tam karşısındaydı. Fransızlardan kalma kasap ve balık satış yeriydi. Hatırlayanlar bilir,
Hiç yoktan, ‘Balık Hali’ni param parça ettiler. Şimdi yerinde meyhaneler kafeler var. O zaman bam telimizle oynadılar.
Elektrik santralinin yerini değerlendirelim bari!
Burası alışveriş merkezi olabilir, bayanların ürünlerini pazarladığı panayır olabilir.
Ama nerede öyle ortaya çıkan babayiğit ve yiğitler?
Nuri Erdener (Nam-ı diğer, Boksör Nuri)
